دل را ز جوش گریه نگردید تاب کم

بی داغ عشق پختگی از دل طمع مدار

آتش حریق بال سمندر نمی شود

از وعده دروغ، دلی شاد کن مرا

می خار خار آن لب میگون ز دل نبرد

کوته ز پیچ و تاب شود گر چه رشته ها

صد بار اگر شکسته مه را کند درست

صائب ز رستخیز چه غم راست خانه را؟