شب سیه مست فنا بود که هشیار شدیم

به تماشای تو سرگشته چو پرگار شدیم

دانه خال تو دیدیم گرفتار شدیم

کاوشی کرد جنون قلزم زخار شدیم

صیقلی بس که از آن آینه رخسار شدیم

عبث افسانه طراز دل بیدار شدیم

لنگر انداخت خرد، خانه نگهدار شدیم

گردشی کرد فلک، رشته ز تار شدیم

قوت طالع ما بود که بیمار شدیم

حیف و صید حیف که ما دیر خبردار شدیم!

تا گدای در شه قاسم انوار شدیم