چو موج این نغمه سیراب را پیوسته می خواهم

ازین میخانه چون، هم خانه ای در بسته می خواهم

سبک پروازی از قید علایق جسته می خواهم

ز فکر هر دو عالم خاطر وارسته می خواهم

سخنهای بلند از مردم آهسته می خواهم

به دامان تو گرد خویش را بنشسته می خواهم

ز اوراق دل و لخت جگر گلدسته می خواهم

دهن گر وا کنم وصل شکر چون پسته می خواهم

سپند شوخ چشمم، معنی برجسته می خواهم

به دریا جویبار خویش را پیوسته می خواهم

همیشه تندرستی از نسیم خسته می خواهم

که قلب دشمن خونخوار را نشکسته می خواهم