دعای طاق ابرویت به محراب دگر بردم

چه از خورشید خسارت بغیر از چشم تر بردم

که من دست تهی چون بهله زان موی کمر بردم

که گوی دل زچوگان خم زلفت بدر بردم

که بر پای صنم تا جبهه سودم دردسر بردم