از حجاب عشق محروم از گل روی توایم

گر به ظاهر چون نگاه از چشم دور افتاده ایم

گرچه در چون غنچه بر روی دو عالم بسته ایم

ما ز چشم پاک، چون آیینه بر بزم حضور

نیست ما را در وفاداری به مردم نسبتی

سنگ را هرچند با گوهر نمی سنجد کسی

کیست تا چون سایه ما را جز تو برگیرد ز خاک؟

سرکشان عشق را در کاسه سر خاک کن

ما که چون شبنم ز گل بالین و بستر داشتیم

ما که صائب ره به حرف آشنایان بسته ایم