بحر را در کاسه گرداب جولان می دهم

تیغ بر سرم می خورم گوهر به دامان می دهم

می کنم دیوانه و سر در بیابان می دهم

من که خار بی ادب را آب حیوان می دهم

تن به زندان قضا چون ما کنعان می دهم

مدتی شد آبش از چاه زنخدان می دهم

شیشه دل را به دست سنگ طفلان می دهم

کی به دست هر خس و خاری گریبان می دهم؟

در میان خواب هم تصحیح قرآن می دهم

کی دل خود را به هر زلف پریشان می دهم