تنگدستی راست سازد نفس کج رفتار را

یک جو از دل درد دیدن های رسمی برنداشت

از سر خوان تهی سرپوش یک جانب کند

از نصیحت کج نهادان برنگردند از کجی

در عذابم بس که چون آیینه از نادیدنی

کرد یکسر را ادا در روزگار بخت ما

بوی گل در عذرخواهی از چمن بیرون دوید

کرد از داغ عزیزان سینه ات را لاله زار

از صدف صد تشنه لب را سر به جانش می دهد

آب کوثر جلوه موج سرابی بیش نیست

بر قرار دل بود صائب مدار دور عیش