همچو شمع از تن خود زاد سفر داد مرا

خجلت بی ثمری برگ سفر داد مرا

چشم تر غوطه به دریای گهر داد مرا

زین چه حاصل که چو گل زر به سپر داد مرا؟

ره به دل سبحه ز صد راهگذار داد مرا

که بصیرت عوض نور بصر داد مرا

گوشمالی که درین عهد هنر داد مرا

من گرفتم که فلک افسر زر داد مرا

خاکمالی که درین دور هنر داد مرا

صائب از بی بصری بال دگر داد مرا