که از شمار شرر می دهد خبر دل سنگ

کمند عشرت رم کرده است رشته چنگ

که باغبان جهد از خواب از پریدن رنگ

که هست رشته شیرازه اش ز پشت نهنگ

ستاره پنبه گذارد اگر به داغ پلنگ

شود ز سایه میناکبود چهره سنگ

مباد هیچ مسلمان اسیر قید فرنگ