اشک گلرنگ بود گر گهری هست مرا

سنگ اطفال بود گر ثمری هست مرا

گر درین هفت صدف، هم گهری هست مرا

در دل سنگ گمان شرری هست مرا

که ز گردآوری خود سپری هست مرا

گر به رخسار نکویان نظری هست مرا

هست از دیده خود گر خطری هست مرا

که هم از نامه خود، نامه بری هست مرا

در همه روی زمین گر دگری هست مرا

ورنه در پرده دل، بال و پری هست مرا

تا درین باغ چو گل مشت زری هست مرا

زین چه حاصل که به هر مو هنری هست مرا؟

که درین شیشه نهان شیشه گری هست مرا

در دل سوخته آه سحری هست مرا

که به هر موی تو پیوسته سری هست مرا

در ره عشق اگر همسفری هست مرا