ز یار و دوست جدا مانده ام چنان درباغ

نیم به خاطر نازکدلان گران درباغ

اگر چه یک دوسه روزیم میهمان درباغ

که شد ز بوی گل آماده کاروان درباغ

که یک دو هفته بود جوش ارغوان درباغ

خجل ز خشکی خویشم چو آشیان درباغ

نشد که سر به هم آریم یک زمان درباغ

چه سود ازین که بود منزل و مکان درباغ ؟

شب گذشته که بوده است میهمان درباغ ؟

که برق می جهد از چشم بلبلان درباغ

که همچوغنچه خموشم به صد زبان درباغ