آنچه درمصر عزیزست به کنعان مفروش

چون گدایان تنک مایه به یک نان مفروش

چون صدف آب رخ خویش به نیسان مفروش

فقر را ای دل آگاه به سامان مفروش

آنچه ارزان به تو دادند تو ارزان مفروش

جگر تشنه به سرچشمه حیوان مفروش

رهنمایی به من ای خضر بیابان مفروش

بیش ازین دانه پوسیده به دهقان مفروش

دیده تر به من ای ابربهاران مفروش

برو ای شیخ، به ما پاکی دامان مفروش

بیش ازین جلوه به آیینه حیران مفروش

صائب او رابه زر و سیم لئیمان مفروش