که از آیینه پیشانی صبح است میدانش

نفس دزدیده عیسی می کند سیر گلستانش

که گردد سبز اگر خاری درآویزد به دامانش

نسیم صبح فارغبال می گردد به بستانش

نسیم کیمیاگر می کند چون شاخ ریحانش

که بلبل می کند ازغنچه بالین درگلستانش

که داردطاقت نظاره آیینه رویانش؟

که چون خورشید عالمسوز زرین است مژگانش

که بر شور جزا حق نمک دارد نمکدانش