گوهر از گرد یتیمی می کند تعمیر خویش

هرکه را باشد ولی نعمت ز چشم سیر خویش

می برم چون آب هرجامی روم زنجیر خویش

عشق در هر جا که باشد می کند تأثیر خویش

اینقدر غافل نباشد بود از نخجیر خویش

رحم کن ای سنگدل برجوهر شمشیر خویش

تا نشویی دست رغبت صائب از تعمیر خویش