خیره می سازد نظر را در قبا سیمین برش

با وجود خط عذارش ساده می آید به چشم

خنده می گردد تبسم، لفظ معنی می شود

سرخ می دارد به سیلی روی ماه مصر را

می کند پروانه را خامش ز حرف خونبها

هرکه از همصحبتان دارد می گلگون دریغ

کشتی هرکس درین دریای پرشورش فتاد

ازخط تسلیم هرکس می کند گردنکشی

دل بود درسینه اش دایم به مو آویخته

هر سبک مغزی که اینجا گردن افرازی کند

در گلستان بی پرو بالی است صائب برگ عیش