دست شستن ز بقا آب حیات است ترا

برگ از خویش بیفشان، ز ثمر دست بشوی

در جوانی به طواف حرم کعبه شدن

گر چه از خوشه پروین گذرد خرمن تو

تا به منزل نرسی، بر تو نگردد روشن

لنگر از قافله ریگ روان می جویی

از ره یک جهتی روی مگردان صائب