عاشقان رامغز درسر گرنباشد گومباش

داغ در دل هست، اگر بر سر نباشد گو مباش

سیل واصل شد به دریا بی دلیل ورهنما

می شود نقش مراد از ساده لوحی جلوه گر

می توان کردن به روی گرم تسخیر جهان

سخت رویی میهمان راروی گردان می کند

ناله نی راست صد تنگ شکر در آستین

نیست جای پرفشانی تنگنای آسمان

نامش ازآیینه دارد عمر جاویدان ،اگر

نیست لنگر گیر دریای پرآشوب جهان

انفعال روسیاهی آب می سازد مرا

بس بود خاکی که بر سر کرده ام درزندگی

دل ز شکر می برد صائب ز شیرینی سخن