چون صدف در حلقه دریادلان خاموش باش

صرف استغفار کن انفاس رادر خانقاه

نغمه عشاق را شرط است حسن استماع

تا شود گلگونه مینای گردون خون تو

با کمال هوشیاری چون به مستان برخوری

می کند میخواره را گفتار بیش از باده مست

هدیه ما تنگدستان را به چشم کم مبین

پرده نیش است هر نوشی که دارد این جهان

تا شود چون شمع از روی تو روشن دیده ها

بی زر از سیمین بران داری اگرامید وصل

از زبان نرم دشمن احتیاط از کف مده