تحفه روشندلان آیینه پاک است وبس

قبله حاجت روای مادل چاک است وبس

سازگاری درمیان برق وخاشاک است وبس

در شکست خوشه ما برق چالاک است وبس

روزنی گردارد این غمخانه فتراک است بس

نه همین سرگشتگی مخصوص افلاک است وبس

ماهتاب کلبه مانور ادراک است وبس

بحر رحمت را نظربرچشم نمناک است وبس

دولت بال همادر سایه تاک است وبس

دامن آیینه از گردهوس پاک است وبس

نه همین قارون زخست درته خاک است وبس

فتح باب اهل دل از سینه چاک است وبس

گوهر آسودگی در سینه خاک است وبس

زهردرپیمانه ارباب ادراک است وبس

صندل این دردسر درقبضه خاک است وبس

غمزه اش در کشتن عشاق بیباک است وبس