نبرده خط ز عذار تو آب و تاب هنوز

شد آفتاب تو در ابر خط نهان هر چند

ز خط شد آن لب میگون اگر چه پا به رکاب

کشید حسن ترا گرچه خط به پای حساب

مه تو گر چه حصاری ز هاله خط شد

ز خط قلمرو حسن تو گشت زیر و زبر

ز نقش خط لب لعل تو گرچه شد بی آب

نهشت رنگ حیا بر رخت ز تردستی

اگر چه خط رقم رخصت تماشایی است