ربوده است مراذوق جستجوی دگر

مرابه سوختگان رهنما شوید،که نیست

میسرست مراچون به بحرپیوستن

جز این که محو کنم ازدل آرزوهارا

نشسته دست زدنیا مکن پرستش حق

چوزاهدان نکنم بندگی برای بهشت

برون نرفته زتن جان ،دلی به دست آور

جز آستانه عشق است شوره زار،جهان

برون زشش جهت است آنچه قبله گاه دل است

به گفتگو نرود کارعشق پیش و مرا

بس است درد طلب چاره جو ترا صائب