نیست رخساری زخال وخط نگارین اینقدر

میدهد نظارگری راغوطه در خون دیدنش

رخنه در دل عاشقان را از شکر خندش نماند

خنده کبک است در گوشش نوای عاشقان

تشنه تقریب باشد موجه آغوش ها

حسن را مشاطه ای چون صافی آیینه نیست

از نگاه آشنا شد بوالهوس صاحب جگر

بوسه ای از لعل سیرابش نصیب مانشد

دل زچشم شوخ او درعرض مطلب شددلیر

عقل و هوش ودین وایمان درتماشای تو باخت