بوسه ای در کار من کن زان لب همچون شکر

پوست برتن ناتوانان را گرانی می کند

کاملان را ابجد بیرحمیی درکار نیست

طره دستار خوبان کار شاهین می کند

دوستان رااز نظر انداختن انصاف نیست

چون غبارآلودبرگردی زصحرای شکار

گرچه ازموی میان اودلی دارم دونیم

گربه این تمکین گذاری پای برچشم رکاب

بر ضعیفان ظلم کردن می کند دل راسیاه

می رباید حلقه های دیده عشاق را

بوی خون بیدار سازد فتنه خوابیده را

از خرامی می کند زیروزبر آفاق را

گربه ظاهر سربه پیش افکنده است از شرم حسن

رو به هر جانب که آرد، دلفتد بر روی دل

گر درین میخانه می خواهی شراب بی خمار

نیست ممکن ترک من برفارسی دندان نهد

رحم کن ای سنگدل بر صائب شیرین سخن