ز شور عشق مرا شد دل خراب لذیذ

به کام نشائه شناسان شیوه معشوق

ز خط به خوردن خون چشم یار مایل شد

مدار از دل من تیغ آبدار دریغ

غم از عتاب ندارم که در مذاق من است

در آفتاب توان زیر ابر دید دلیر

به وعده های دروغ از تو قانعم که بود

ز خط رقیب شد از حسن یار روگردان

به چشم آن که به شیرین لبی نظر دارد

جواب خشک ازان لعل آبدار، بود

ز روی گرم سخن پخته می شود صائب