رتبه خال تو مشک ناب ندارد

سینه بی داغ آب وتاب ندارد

فکر عمارت غبار خاطر جمع است

طول امل در بساط ساده دلان نیست

از دل قانع مجو تردد روزی

آب شود ز انفعال اگر همه سنگ است

موی ز آتش دمیده خط خوبان

رتبه چهره است در صفا بدنش را

بیجگر گرم گریه را اثری نیست

ما ودیار جنون که هیچ کس آنجا

هست شب وروز در سفر دل روشن

آب گهر از قرار خویش نگردد

چون مه عید آن که پیشه ساخت تواضع

سرو ز آزادگی ستاده به یک جا

پس نستاند کریم داده خود را

تا در دل شد گشوده بر رخ صائب