گرد از بهار خیزد دود از چمن برآید

آنجا که یوسف مااز پیرهن برآید

پیچد چو غنچه برهم تازان دهن برآید

تا آتشین نوایی زین نه چمن برآید

رحم است بر سپندی کز انجمن برآید

هر جا که نام شیرین با کوهکن برآید

خاری که در ره عشق از پای من برآید

اشک آنچنان به سرعت از چشم من برآید

هر کس که در چه افتاد با این رسن برآید

کاین صبح طی چو گردید صبح کفن برآید

تمکین بت محال است با برهمن برآید

کز خاطر غریبان یاد وطن برآید