چشم تو ز دلها چه خبر داشته باشد

از ما دل شیدا چه خبر داشته باشد

حیران تو یک عمر ابدهرکه نبوده است

در عالم حیرت مبود تفرقه را راه

کوتاه نظر رتبه حسن تو چه داند

هر لحظه نسیم سحر امروز به رنگی است

در حلقه چشمی چه قدر جلوه کند حسن

آن را که نبرده است برون بیخودی از خویش

طفلی که بود بال وپرش دامن مادر

بویی که جدا شد ز گل از گل نکند یاد

از زاهد بی مغز مجو معرفت حق

هرکس که نداده است ز کف دامن فرصت

آن خواجه غافل که فرو رفته به دنیا

آن چشم سیه مست که از خود خبرش نیست