نظاره خط توام از خال برآورد

شوری که کند زیر و زبر هر دو جهان را

از جوش زبان غنچه من تنگ نفس داشت

با سختی ایام بسازید که جوهر

از درد و غم رفته و آینده چه گویم

ساقی به میان آر زبان بند خرد را

چون ناقه صالح که برآمد ز دل سنگ

صائب اثر از حسن گلوسوز نمانده است