از گرمروان خار مغیلان گله دارد

از درد شکایت دل بی حوصله دارد

چون آه مصیبت زده آرام ندارم

این قافله از خواب گران است گرانبار

از دست تهی راهرو عشق ننالد

از گردش چشم تو فلک بی سر وپا شد

ز ابلیس خطر بیش بود پیشروان را

چون نقش قدم هر قدم از پوست بر آید

خون می چکد از شعله آواز جرس را

تشریف گرفتاری ما عاریتی نیست

بر هم خورد از جوهر خود آینه صاف

با شوق جهانگرد دو گام است دوعالم