از دست تو دل کس به چه نیرنگ برآرد

این جام ز خود باده گلرنگ برآرد

آن را که بهاران به دل تنگ برآرد

هر کس نفس از سینه به آهنگ برآرد

چون پسته زبان در دهنم زنگ برآرد

عشق تو کسی را که ز فرهنگ برآرد

معشوقه خود کوهکن از سنگ برآرد

هر کس به خراش دل ما چنگ برآرد

ترسیم که ما را ز دل تنگ برآرد

آیینه دل چون کسی از زنگ برآرد

کان چهره روشن خط شبرنگ برآرد