از خط فروغ روی تو پنهان کجا شود

از آب شور تشنه شود بیقرارتر

خلوت دعای جوشن حسن برهنه روست

بر جوش عکس، خانه آیینه تنگ نیست

طوطی به معنی سخن خود نمی رسد

هرگز نمی شود سگ دیوانه پاسبان

صیقل ز جوهر آینه را پاک می کند

بال وپر تلاطم بحرست بادبان

بخت سیاه، لازم طبع روان بود

موری که حکم اوست به روی زمین روان

چون طبع شد فسرده، غزلخوان کجا شود