بهشت روی ترا چشمه سار کوثر شد

ازین ستاره شب زلف دل سیه تر شد

اگر زدیدن خورشید دیده ها تر شد

به هر زمین که نهال تو سایه گستر باشد

که طوق فاختگان جمله خط ساغر شد

سعادتی که زبال هما میسر شد

ز خامشی دهن غنچه ای که پر زر شد

شکاریی که درین صید گاه لاغر شد

یتیم زود شود قطره ای که گوهر شد

مرا که دولت آزادگی میسر شد

چراغ هر که ازان روی آتشین برشد