به یاقوت لب از رخ رنگ می گرداند آتش را

که هر یک قطره اشک من به خون غلطاند آتش را

مزاج سرکشی داری که می سوزاند آتش را

سپند شوخ من از سنگ می رویاند آتش را

بر رویی که در چشم آب می گرداند آتش را

که در هنگام مردن چشم می پوشاند آتش را

سپند ما بلند آوازه می گرداند آتش را

به نرمی زیر دست خویش می گرداند آتش را

سپند ما به میدان جدل می خواند آتش را