ور نه آن صبر که دارد که خبر باز آید؟

نه چنان رفت که دیگر ز سفر باز آید

هر نفس در دلم از راه دگر باز آید

هرکه را چون تو عزیزی ز سفر باز آید

گر به آغوش من آن تنگ شکر باز آید

کشته ای را که خدنگ تو به سر باز آید

به چه امید به این سنگ شرر باز آید؟

شبنم از چشمه خورشید اگر باز آید

از دل رفته محال است خبر باز آید

که به خود از نفس سرد سحر باز آید