سبزی بخت بر آیینه من زنگ شود

شود آسوده فلاخن چو سبک سنگ شود

ساز هرکس که درین دایره آهنگ شود

این نه سنگی است که محتاج به پاسنگ شود

غم محال است که بیرون ز دل تنگ شود

می رود تند چو سیلاب گرانسنگ شود

چرخ و انجم به نظر دامن پرسنگ شود