این نه موجی است که از خاطر ساحل برود

این نه نقشی است که هرگز ز مقابل برود

هر که خواهد به تماشا پی محمل برود

خون ما پیشتر از دیده قاتل برود

این نه راهی است که مجنون به سلاسل برود

هرکه چون شمع، ندانسته به محفل برود

راست چون راه، سبکبار به منزل برود

ناامید از در هر خانه که سایل برود

واگذارش که چو خاشاک به ساحل برود

جوهری نیست که از خنجر قاتل برود

ساده لوحی که ره حق به دلایل برود

چند این قافله آینه در گل برود؟

وای بر حال نگاهی که پی دل برود

خط ریحان نه غباری است که از دل برود

هرکه از راه به آرایش محمل برود

هرکه مجنون بود از میکده عاقل برود