در نگین تو همان زهر نهان است که بود

آتش خوی تو جانسوز چنان است که بود

حلقه زلف همان سخت کمان است که بود

این سیه کار همان دشمن جان است که بود

همچنان دیده به رویت نگران است که بود

خشم و ناز و ستم و جور همان است که بود

چشم مستت به همان خواب گران است که بود

گوشه چشم تو با ما نه چنان است که بود

ما همانیم اگر یار همان است که بود

دل ز داغت به همان مهر و نشان است که بود

صائب از جمله خونابه کشان است که بود