سالکان را ز جهان عشق تو بیگانه کند

می شود جلوه بت راهنمایش به خدا

از شبیخون نسیم سحر ایمن گردد

خاک در کاسه خورشید کند جولانش

بر دل سنگ خورد شیشه رعنایی سرو

لنگر کشتی طوفان زده گوهر نشود

زاهد از گردش او نشأه ساغر یابد

صائب از قید فلک می جهد آخر بیرون