نیست در دست مرا غیر دعا، خوش باشد

گر سر صحبت یاران موافق داری

اشک و آهی است من غم زده را در دل و چشم

خون بود باده ما و دل صد پاره کباب

هست اگر بستگیی، در کمر خدمت ماست

وصل موقوف به خلوت شدن دل گر بود

با دل سوخته هنگامه گرمی داریم

دل بی کینه ما چون در رحمت بازست

می شود ناخوش عالم به خوشیهای تو خوش

جلوه موج سراب است خوشیهای جهان

پاس دل دار، چه در خوبی جا می کوشی؟

ما ز کردار به گفتار قناعت کردیم

می چکد خون دل از زمزمه من صائب