اشک گرمم جگر وادی محشر سوزد

آستین دست ندارد به چراغ گل داغ

آتش عشق ز خاکستر هندست بلند

از می این چهره که امروز تو افروخته ای

از کلاه نمدی دود کند اخگر عشق

به که سر بر سر بالین سلامت بنهم

از چه برده است نواهای ملال انگیزت؟