غوطه زد در دل دریا، به گهر دست نزد

تا نفس داشت به دامان دگر دست نزد

که به تلخی گذراند و به شکر دست نزد

ای خوش آن شب که به دامان سحر دست نزد

با دو صد عقده مشکل به کمر دست نزد

که بهم از مژه ها دیده تر، دست نزد

گل به دامان تو ای پاک گهر دست نزد

که به هر کرنش و تسلیم به سر دست نزد

دل شب هر که بر آن حلقه در دست نزد

شانه بر موی کمر زد، به کمر دست نزد