فرد خورشید که می گفت که باطل گردد گردد؟

سحر چشم تو نه سحری است باطل که گردد

نه به یک دل، که گرفتار به صد دل گردد

شسته از دامن بیرحمی قاتل گردد

دل دیوانه محال است که عاقل گردد

با رخ خوب تو چون ماه مقابل گردد؟

شور دیوانه یکی صد ز سلاسل گردد

که اگر آب خورم آبله دل گردد

صدف از بی گهریها کف سایل گردد

که بدآموز به دامان وسایل گردد

که ز بیتابی خود دور ز محفل گردد

که لب نان، لب در یوزه سایل گردد

صائب آن روز که از یاد تو غافل گردد