از شفق رنگ می لعل دو بالا گردد

تا سیه خانه این دشت سویدا گردد

گردبادی که درین دامن صحرا گردد

کوه چون ریگ روان بادیه پیما گردد

خط ز رخسار تو روزی که هویدا گردد

لاف بیکار بود کار چو گویا گردد

کف محال است که مهر لب دریا گردد

این نه سیلی است که پیوسته به دریا گردد

سرو آواره ز گلزار به یک پا گردد

همچو خورشید درین دایره تنها گردد