چو دریا مطرب عاشق درون سینه می باید

جمال هفته را نیل شب آدینه می باید

نگهبانی ترا در خلوت آیینه می باید

برای صید مردم خرقه پشمینه می باید

نهال دوستی را سینه بی کینه می باید

که از حفظ مراتب این بنا را زینه می باید

شراب کهنه از بهر غم دیرینه می باید

که زخم خار را چون گل سپر از سینه می باید

که دل این گوهر شهوار را گنجینه می باید