گران گشتم به چشمش بس که رفتم بی طلب سویش

چه بگشاید زماه عید بی همدستی طالع؟

به گردون جنگ دارد چشم کوته بین، نمی داند

شکوه عشق هیهات است مغلوب نظر گردد

به آهی خرمن افلاک را بر هم زدم صائب

به عشق لاابالی کوه طاقت بر نمی آید

مگر یاقوت سیرابش به داد ما رسد، ورنه

دل گردون نمی سوزد به آه آتشین ما

به دشواری توان دل از لباس فقر بر کندن

شکوه حسن او مهری به لب زد بیقراران را

به داغ عشق دارد محرم و بیگانه یک نسبت

خموشی پیشه کن تا دامن مطلب به دست آری

کدامین عنبرین مو می کند در سینه ام جولان؟

به منزل می برد قطع تعلق کاروانی را