که آه از سینه ام بیرون گریبان چاک می آید

کجا خودداری از پروانه بیباک می آید؟

که این خار از جگر بیرون به دست تاک می آید

به چشم هر که آن رخسار آتشناک می آید

چه کار از جوهر آیینه ادراک می آید؟

که از آغوش زخم آن تیغ بیرون پاک می آید

به چشم جوهر شمشیر آن بیباک می آید

که گردآلود حرف از سینه غمناک می آید

توگر بی مدعا گردی چه از افلاک می آید؟

که چون صبح از زمین بیرون گریبان چاک می آید

به انداز کمند وحدت فتراک می آید

که گندم از زمین بیرون گریبان چاک می آید

که جای لقمه گوهر در دهان پاک می آید