نپوسد دانه تا در خاک کی از گل برون آید؟

که هر کس دل به دریا کرد از ساحل برون آید

که هر کاری که آسان بشمری مشکل برون آید

که می سوزم اگر خاری زپای دل برون آید

که این فرد از میان فردها باطل برون آید

بط می چون خروس بی محل بسمل برون آید

به جای غنچه گل عقده مشکل برون آید

در آن گلشن که پای سرو دیر از گل برون آید

مگر لیلی به چندین ناز از محمل برون آید

اگر با بال و پر پروانه از محفل برون آید