زگل آخر به دست گلفروشان خار می ماند

همین سرو و صنوبر سبز در گلزار می ماند

که با رطل گران آسمان هشیار می ماند؟

که در ریگ روان آن تنک از کار می ماند

به روشنگر چه از آیینه جز زنگار می ماند؟

که گل پژمرده می گردد چو بر دستار می ماند

نبیند کهربا کاهی که بر دیوار می ماند

که رزق گل شود آبی که در گلزار می ماند

وگرنه زود دست کوهکن از کار می ماند

صدا زین بیشتر در دامن کهسار می ماند

متاع یوسفی بسیار در بازار می ماند