زسالک شکوه پردازی نه شرط راه می باشد

سبکسیری که دارد آگهی از دوری منزل

زخود بینی خطر کمتر بود ناقص بصیرت را

نداد از عشقبازی تو به طوف کعبه مجنون را

برون آیند آخر رو سیاهان بر ولی نعمت

شب زلفی که صد روز قیامت در بغل دارد

بجز عاشق به هر آلوده دامانی که می بندد

ندارد ظاهر اسلام سودی زرق کیشان را

مرا غافل مدان از خویش در مستی و هشیاری

به زلفش چون رسم گفتم دلم آسوده خواهد شد

دل تاریک، صائب فارغ است از کلفت دوران