نیست بر سبزان گلشن، دیده پر خون ما

دور گردی می کند نزدیک، راه دور را

قطره شبنم چه باشد کز هوا باید گرفت؟

ما به خون خود چو داغ لاله از بس تشنه ایم

سینه بی کینه ما را گشاد دیگرست

تا رسیدن، باده را با خم مدارا لازم است

با هوسناکان دلیر از خاک ما نتوان گذشت

حسن او از هاله خواهد حلقه کردن نام ماه

پای جوهر از دم شمشیر می پیچد به هم

گر چه دارد بلبل ما تازه روی باغ را